30.10.23
26.10.23
Να ευχηθούμε σήμερα Χρόνια Πολλά στους δύο Δημήτρηδες και στις δύο Δημητρούλες της Έκτης τάξης!!!Επίσης, πολλές ευχές στον κ. Δημήτρη Λιβά ,δάσκαλο της Γ 'τάξης και στην κ. Δήμητρα Ζαβραδινού, δασκάλα της Β΄ τάξης!!!
25.10.23
Στις ηρωικές γυναίκες της Πίνδου…
Ελάχιστη ανταπόδοση στην τεράστια προσφορά τους. ΑΘΑΝΑΤΕΣ!
(ένα συγκινητικό κείμενο της ΓΑΛΑΤΕΙΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΟΥ-ΣΟΥΡΕΛΗ)
Είχε φασόλια μαυρομάτικα, τα μούσκεψε, έριξε ξύλα στο τζάκι, μπας και σβήσει, γιόμισε καπνούς το σπίτι, δεν καλοτράβαγε το τζάκι, άτσαλα το ‘χε χτίσει ο μακαρίτης.
Απ’ το στενόμακρο παραθύρι κοίταξε τον ουρανό, μπλαβιασμένος ο ουρανός, χιονίζει μερόνυχτα, μα δε λέει να ξεθυμάνει. Καινούργιο χιόνι πάνω στο παλιό και ο λυσσασμένος παγωμένος αγέρας, να το κάνει πάγο. Βουνά ο πάγος να παραβγαίνουν θαρρείς σε μπόι με τα κατσάβραχα.
Για τον κύρη της ξέρει, τον πήρε κοντά του ο Θεός! Θεός σχωρέσ’ τον.
Μα εκείνος που να ‘ναι; Ο γιος της, το μοναχοπαίδι της, ε, βρε παιδεμός να τον μεγαλώσει, άντρακλας έγινε, που η Παναγιά να τον φυλάει.
Κι ήταν ώρες να βρει το ταίρι του, ν’ ανοίξει κι αυτηνής το σπίτι κι η καρδιά της, μα ήρθε ο πόλεμος.
Καί τώρα που να ‘ναι;
Πήγε χωρίς βιάση, άναψε το καντήλι της. “Εγώ δεν ξέρω Παναγιά μου που ‘ναι, μα εσύ ξέρεις· μάνα και του λόγου σου νογάς από καημούς”.
Πήρε μετά μια ξεφτισμένη ρόμπα της κι άρχισε να τη ρεμπατεύει. Το χωριό, το Ηπειρώτικο χωριό δεχόταν με βόγκο το χιόνι που έπεφτε… έπεφτε… έπεφτε.
Το χιόνι έπεφτε… έπεφτε. Κόντευες να πιστεύεις πως δε θα μπορούσε η μέρα να διώξει τη νύχτα. Κι όμως ξημέρωσε και τότε τόλμησαν να ξεκινήσουν.
Μπρος ορθό εχθρικό το βουνό. Κάτω το Ηπειρώτικο χωριό, δεξιά ζερβά οι χαράδρες. Και το χιόνι να τους κόβει την ανάσα, να τους ζαλίζει, που τελειώνει το μονοπάτι, που αρχίζει η χαράδρα;
Καί πάγος κάτω, πάγος που γλιστράει, τσουλήθρα θανάτου. Κι απάνω στο βουνό, ‘κει προς την κορφή να καρτερούν τα πυρομαχικά -ζωή και θάνατος η έλλειψη τους -και τους είχαν τελειώσει. Κι αυτοί ανέβαιναν… ανέβαιναν κι όσο κι αν φαίνεται παράξενο μέσα στην τόση παγωνιά είχαν ιδρώσει . Απ’ το κόπο κι απ’ τον φόβο…
Και ‘κει ήταν που και τα μουλάρια σταμάτησαν. Ή πιο σωστά πήραν τα πόδια τους τη γλιστρά της κατηφοριάς, οι ασήκωτες κάσες που ‘χαν στις πλάτες τους μετακινήθηκαν… κίνδυνος να γκρεμιστούν στο βάραθρο μαζί με τα μουλάρια. Κι απάνω στο βουνό εκεί προς την κορφή, να καρτερούν τα πυρομαχικά, ζωή και θάνατος η έλλειψη τους, και τους είχαν τελειώσει…
– “Δε φτάνουμε”, είπε ο λοχίας κι όλοι συμφώνησαν.
“Δε φτάνουμε ‘κει πάνω”.
“Να κατεβούμε στο χωριό, να ζητήσουμε παλιολινάτσες να βάλουμε στα ποδάρια των ζωντανών να μη γλιστράνε”, είπε ο δεκανέας κι όλοι το ‘δαν σα μόνη ελπίδα.
Πήρε δυο φανταράκια ο δεκανέας μαζί του και ροβόλησαν για το χωριό. Στο έμπα ήταν που αντάμωσαν τον παπά με δυο-τρεις άλλους που ασφάλιζαν γερά ένα παραθύρι της Εκκλησιάς μη τύχη και ο χιονιάς μπει μέσα.
Τους είδε να ‘ρχονται αλαλιασμένοι.
“Παιδιά, έσπασε το μέτωπο”, ρώτησε ο παπάς και κρεμάστηκαν κι οι υπόλοιποι απ’ το στόμα του. Είχε σπάσει η χολή τους, τέτοια τρομάρα!
“Παπά, το και το, γρήγορα μονάχα βρες παλιολινάτσες κι οι απάνω μείναν χωρίς βόλι”.
Είχε πιαστεί να κάθεται στο σκαμνί, της πόνεσε η μέση “έρμα γεράματα” γκρίνιαξε, τράβηξε κατά το παραθύρι, το παραθύρι, που το μαστίγωνε το χιόνι.
“Αγρίεψε ο καιρός, φύλαγε τα παιδιά μας, Παναγιά μου, ξέρεις εσύ πως…”.
ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΗΠΕΙΡΩΤΙΣΣΕΣ
Δεν απόσωσε, τους είδε εκεί στην Εκκλησιά. Λαχτάρησε. Καλά, ο παπάς να ‘ναι εκεί, η φανταρία όμως; Τυλίχτηκε σφιχτά με το χοντρό σάλι της και βγήκε κι αντάμωσε τη χιονοθύελλα. Κουβέντιαζαν έντονα, δε την κατάλαβαν.
“Να μαζώξουμε λινάτσες κι ό,τι μας βρίσκεται, μα μη θαρρείς πως τα ζωντανά δε θα γλιστράνε πάλι. Ξέρουμε από τέτοια κι έχουν χαθεί αν έχουν χαθεί ζωντανά μαζί μ’ ανθρώπους σε τούτα τα φαράγγια!”,είπε σκεφτικά ο παπάς.
“Εγώ θα σας πω και κάτι άλλο παλληκάρια: Τώρα να βαρέσουμε την καμπάνα, να καλέσουμε τις κυράδες να μας βρούνε ό,τι έχουν και δεν έχουν σε λινατσόπανα, θα κυλήσει ώρα. Άντε τα μαζώξαμε, τα πήρατε, πάτε στην ευχή του θεού. Μέχρι ν’ ανταμώσετε τους άλλους και τα ζωντανά σας βρήκε η νύχτα. Και δε δείχνει ο ουρανός να ξανοίγει, ώρα στην ώρα άλλη χιονιά έρχεται. Δε θα προκάνετε και εσείς λέτε πως βόλι πάνω στην κορφή οι φαντάροι μας δεν έχουνε βόλι, όχι οβίδες και…”.
Δεν αποτέλειωσε. Η φωνή κοφτή τον έκοψε. “Δεν προκάνουνε!!!…”.
Γύρισαν, είδαν τη γυναίκα που σίμωσε.
“Δε προκάνουνε”, ξανάπε με πεποίθηση.
“Και κυρά Σαράντη, τι λες να γίνει;” ρώτησε ο παπάς.
“Βάρα την καμπάνα, παπά μου, να μαζωχτούν οι γυναίκες. Εμείς θα ζαλωθούμε τα κιβώτια”. “Εσείς;” ξαφνιάστηκαν οι φαντάροι.
“Τα γουρουνοτσάρουχα δε γλιστράν, ξέρουμε σα τα σπιτικά μας τα μονοπάτια, “θα αντέξετε; Είναι βαριά, πες ασήκωτα”, είπε δειλά ο δεκανέας.
“Βαστάν οι καρδιές και τα κότσια τους”, είπε ο παπάς και ανακούφιση και περηφάνεια ένιωσε.
“Το λοιπόν μην αργείς παπά μου, και ξαναμούτρωσε ο καιρός”, είπε η γυναίκα και ίδια κοπελλίτσα τράβηξε για το σπίτι της, να βάλει τα γουρνοτσάρουχά της.
Η καμπάνα αυτοστιγμής χτύπησε δυνατά, χαρούμενα, ίδιος αναστάσιμος ο ήχος της…
Η μια πίσω απ’ την άλλη ανέβαιναν… ανέβαιναν… οι κάσες λύγιζαν τις μέσες τους, το χιόνι τις μάχονταν… ο θάνατος -το φαράγγι -δεξιά ζερβά τις παραμόνευε.
Κι αυτές ανέβαιναν… ανέβαιναν…
πηγή:https:/antexoume.wordpress.com/
21.10.23
18.10.23
12.10.23
Η πιο γλυκιά γιορτή έρχεται στο Ζάππειο.
Μια πενθήμερη γιορτή για μικρούς και μεγάλους θα ξεκινήσει στις 1 έως και τις 5 Νοεμβρίου
στον προαύλιο χώρο του Ζαππείου με σκοπό το ραντεβού των μελισσοκόμων που έγινε θεσμός!
Ο πιο όμορφος κήπος της Αθήνας θα πλημμυρίσει μέλι , γύρη, πρόπολη, βασιλικό πολτό και επιλεγμένα προϊόντα που συνδυάζονται άψογα
με το πιο θρεπτικό συστατικό που μας χαρίζουν οι μέλισσες.
Στο κεντρικότερο σημείο της Πρωτεύουσας και συγκεκριμένα στον προαύλιο χώρο του Ζαππείου,
από τις 1 έως τις 5 Νοεμβρίου του 2023 δίνουν ραντεβού μελισσοκόμοι και παραγωγοί απ’ όλη την Ελλάδα
παρουσιάζοντας όλο τον πλούτο της Μελισσοκομίας και της ελληνικής γης.
Περισσότεροι από 70 μικροί Έλληνες παραγωγοί (πολλοί από τους οποίους νέοι και νέες μελισσοκόμοι)
θα εκθέσουν τα προϊόντα τους ενώ θα παρουσιάσουν στο ευρύ κοινό μοναδικές ποικιλίες μελιού
σε συνδυασμό με υπερτροφές υψηλής βιολογικής αξίας, από κάθε μεριά της Ελλάδας.
Σκοπός της Γιορτής Μελιού είναι η ανάδειξη των μελισσοκομικών και των τοπικών προϊόντων της χώρας μας
και η ενημέρωση των επισκεπτών για το μέλι και τη συμβολή των μελισσών στο περιβάλλον.
Η 7η Γιορτή Μελιού θα είναι πιο πλούσια από ποτέ!
Παιδικές δραστηριότητες
Παρουσιάσεις από ειδικούς για την παραγωγή των μελισσοκομικών προϊόντων
Ομιλίες για τη συμβολή των μελισσών στο περιβάλλον
Διαδραστικά παιχνίδια και πολλά άλλα…
Οι επισκέπτες της 7ης Γιορτής Μελιού θα έχουν την δυνατότητα να ανακαλύψουν μία μεγάλη από σπάνιες ποικιλίες μελιού και προϊόντα μέλισσας να δοκιμάσουν και να προμηθευτούν μέλι, από τους ίδιους τους παραγωγούς, από όλες τις περιοχές της χώρας μας που παράγουν αγνό – ποιοτικό μέλι όπως Βυτίνα, Κάλυμνο, Χαλκιδική, Μάνη, Σφακιά, Σούλι, Γύθειο, Αμοργό, Τήνο, Τζια, Κομοτηνή, Δωδώνη, Κάρπαθο, Πάρο, Καρπενήσι.
9.10.23
Πρόκειται για μια όμορφη και πολύ διδακτική ιστορία από τη συλλογή παραμυθιών του Αναστάση Πινακουλάκη με τον τίτλο "Τα παραμύθια της πόλης που την λένε Αθήνα" . Στην αφήγηση η Νάντια Κοντογεώργη. Αξίζει να την ακούσετε αυτή την τόσο ξεχωριστή ιστορία φιλίας και αληθινής καλοσύνης και μετά να τη συζητήσουμε στην τάξη!!!